zaterdag 29 oktober 2016

Bloggers for life sew along week 3: lange suisse en zijn grote broer.

De voorbije dagen maakte ik twee zorgenvreters voor de dienst kinderoncologie van het UZ Gent. Kinderen hun zorgen laten opschrijven en die vervolgens laten verdwijnen in de mond van hun knuffel, als dat geen goed idee is. Ik maakte een lange suisse-versie met de patroondelen van Khadetjes, en met de hulp van Alain Proviste, (een druk bezet mens) maakte ik een grotere versie.
Hopelijk missen de knuffels hun effect niet en kunnen ze voor de kinderen op zijn minst een beetje warmte bieden! Ik hoop het van harte!

Ondertussen won ik ook een bon op de blog van Soft Cactus, hoera hoera! Ik bestelde stofjes en natuurlijk een pop uit hun gloednieuwe collectie. De dochter was echt niet te houden, de appel ...dacht ik toen ik ze bezig zag ... Deze prachtige pop die heel lekker ruikt en waarvoor kinderen met behulp van een praktische handleiding kleertjes kunnen maken, was hier echt wel een schot in de roos.




Ook broer kwam snel aandraven met een blote pop die hij wil omtoveren tot een superheld.


             Patroontje tekenen, knippen ...


Rechte stukjes stikken en hechten bij het begin en het einde, spannend ...


          Dat wordt hier zeker vervolgd! 
Prettig weekend!

zondag 23 oktober 2016

Week twee van #bfl2016: toilettasjes voor het UZ Gent.

Eindelijk twee toilettasjes klaar! Twee tasjes in Soft Cactus-stofjes. (Zag je trouwens al de gloednieuwe poppen van Soft Cactus?!) Deze toilettasjes worden in Blogland blijkbaar ook 40-minuten-tasjes genoemd. Om dit klusje te klaren in 40 minuten zal ik toch nog wat moeten trainen, het duurde dus wat langer, ...ach, het is voor het goede doel!






Ondertussen is mijn doos voor de dienst kinderoncologie al half gevuld!


Op de blog van Khadetjes zag ik dat er voor deze week een heel leuk projectje gepland staat, een 'zorgenvriendje' maken, google maar eens 'zorgenvriendje' 'Sorgenfresser', 'Worry Eater', 'avale-soucis' of 'comemiedo' voor inspiratie ... Doe je ook mee?!
 Tot de volgende update! 
   Groetjes, Inge.

maandag 17 oktober 2016

De trui die aanvankelijk een kleedje zou zijn.


Op 23 september sprak ik in eigen stad af voor een gezellige naai-avond. Ik zou een kleedje maken, een verlengde stoere kaptrui uit het boek 'Remi & Cosette' van Valerie Boone. Aheuh ... ondergetekende slaagde er toch wel in om met de overlock een gaatje in het verlengde deel te maken. Oeps, weg kleedje, welkom trui ...



De gestreepte stof is een H&M-truitje dat na één keer wassen, gaatjes vertoonde, en dat ik dus recupereerde, bij nader inzien vond ik het stofje te licht om als echte zak te laten fungeren, dus stikte ik de zakken dicht, de zakken die je ziet zijn dus geen zakken, het is eerder een soort van 'magisch zakeffect'. So far so good.



Die trui zou dezelfde avond niet meer af geraken. Toen ik om 22.15 u naar buiten ging om mijn wagen te halen en mijn gerief in te laden, was ik nog maar net de hoek om, of ik werd bijna van de stoep gereden door een mannelijk wezen op een brommer met dubbele koplampen. Ik dacht dat hij de weg zou vragen, neen hoor. In vers en moeilijk verstaanbaar Nederlands zei hij: 'Ga je mee vanavond?' In perfect West-Vlaams riep ik terug: 'NINK'. Waarop het mannelijk wezen doorging: 'Waarom niet?' ... Ik stapte zo snel als ik kon verder, wetende dat mijn wagen net om het hoekje stond. Toen ik godzijdank op tijd in de wagen zat en de straat opnieuw indraaide, had het mannelijk wezen op de brommer al rechtsomkeer gemaakt, hij was duidelijk van plan om het niet bij een njet te laten ...
Mannen met manieren, je moet ze koesteren.


Enkele weken bleef de trui liggen. Vrijdag stelde ik tot mijn eigen verbazing vast dat mijn wekelijks werkvolume op vrijdag afgewerkt zou zijn, in plaats van op zaterdag, een hele zaterdag vrij, stel je voor, ik smeedde grootse naaiplannen, ik zou iets nieuws beginnen, de Benno-Jas voor de man des huizes ...
De kat des huizes dacht daar anders over. Op vrijdagavond was de deur van mijn werkplek op een onbewaakt moment blijkbaar open blijven staan  ... Heb jij al ooit eens de blik van een kat gezien die zich een nachtje met de draden van jouw overlock amuseerde? Ik wel, een héle dwaze blik is dat. En dat was niet het enige waarmee het beestje zich geamuseerd had, ze had ook zo haar manier om mij eraan te herinneren dat ik vorige winter een breiwerk onafgewerkt liet liggen ... 1 bolletje wol is nu 1 hoopje draad.
Hoeveel keer ik dat YouTube-filmpje heb bekeken om mijn overlock opnieuw aan de praat te krijgen, echt, dat wil je niet gezien hebben ... Die grootse naaiplannen borg ik maar snel op voor een volgende historische dag met veel naaitijd, en ik werkte dan maar de trui af die aanvankelijk een kleedje zou zijn.
Op zondag gingen wij uitwaaien, niets gezonder dan dat!



Groetjes en tot later!
Inge

woensdag 12 oktober 2016

Fopspeendoekjes maken voor de dienst kinderoncologie van het UZ Gent, doe je mee?

Op de blog van Khadetjes lees je alles over Bloggers for life editie 2016. Zij gaf alvast het startschot voor week 1, met een patroontje voor knuffeldoekjes, eentje waarmee iedereen aan de slag kan. Waar wacht je dus nog op? 
Knuffeldoekjes maken voor de patiëntjes, dat is nu toch wel het minste wat we kunnen doen? Toch? 














Tot gauw,
 groetjes!

donderdag 6 oktober 2016

De PERI JAS uit LA MAISON VICTOR

Dankzij de frisse temperaturen deze morgen, naaide ik eindelijk knopen aan dit jasje. De zakken liet ik achterwege, dat bleek in dit geval niet zo geslaagd. Er kan in elk geval nog een dikke trui onder dit jasje en dat lijkt me wel nodig de komende dagen. De stof kocht ik een tijdje geleden bij Mon Depot. Enkele sfeerfoto's van de gloednieuwe jas!











Groetjes en tot later!